علی‌داد رحیمی اصفهانیعلیداد رحیمی اصفهانی، از شعرای معاصر اصفهان بوده است. ۱ - معرفی اجمالیعلی داد رحیمی متخلّص به «رحیمی»، از شعرای معاصر اصفهان بوده است. وی در بهمن ۱۳۲۰ش در «جونقان» چهارمحال و بختیاری متولّد شد. وی پس از مدّتی تحصیل به کارهای ساختمان مشغول شد و با علاقه و پشتکاری که از خود بروز داد، به زودی گواهی معماری منطقه را دریافت کرد. در سال ۱۳۵۰ش به اصفهان آمده و در این شهر سکونت گزید و به طور شبانه ادامه تحصیل داد و تا اخذ مدرک فوق دیپلم آن را دنبال کرد. او به عنوان سرپرست ماشین آلات در کارخانه ذوب آهن اصفهان، سال‌ها به خدمت مشغول بود. وی از نوجوانی به سرودن شعر پرداخته و در انجمن‌های ادبی اصفهان از جمله انجمن‌های: صائب، پژمان بختیاری، حافظ و داراب افسر شرکت می‌کند. این چند بیت از اشعار اوست: "بگیر ای آفتاب عشق ملک جسم و جانم را ••• برافروزان به مهر دوست سر تا پا روانم را" "نشانی تا به چند از سوز دل در آتش و آبم ••• گدازی تا به کی چون شمع از غم استخوانم را" "هنوز از جان و دل روشنگرم بزم حقیقت را ••• به گلگشت محبّت گر کنی خامش زبانم را". [۱]
هادوی، مصطفی، تذکره شعرای استان اصفهان، (ویرایش دوم)، ص۲۹۷.
[۲]
نیکونژاد، حسین، زنده رود تا حیدربابا، ص۱۱۰.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۴۹. رده‌های این صفحه : شعرای اصفهان سده 14 (شمسی)
|